تأثیر مداخله آموزشی بر تقویت حس همدلی در دانشجویان رشته پزشکی: کاربرد مدل اعتقاد بهداشتی

زمینه و هدف: همدلی یکی از مهارت‌های اصلی در ایجاد ارتباط بین پزشک و بیمار است و باید جهت افزایش این حس در دانشجویان، برنامه‌های نظام‌مند و فعالی وارد آموزش پزشکی شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر مداخله آموزشی بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی بر تقویت حس همدلی در دانشجویان رشته پزشکی طراحی و انجام گردید. روش کار: این پژوهش از نوع مداخله‌ای نیمه تجربی بود که با دو گروه بر روی 80 دانشجوی رشته پزشکی دوره کارورزی دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1394 اجرا شد. نمونه‌گیری با روش تصادفی و تخصیص تصادفی در دو گروه آزمایش و شاهد انجام گرفت. در مرحله پیش‌آزمون، تمام دانشجویان پرسش‌نامه سه وجهی شامل اطلاعات دموگرافیک، پرسش‌نامه روا و پایا شده استاندارد Jefferson ویژه همدلی و سؤالات طراحی شده توسط پژوهشگر را بر اساس سازه‌های مدل اعتقاد بهداشتی تکمیل نمودند. مداخله آموزشی فقط برای گروه آزمایش صورت گرفت. جهت سنجش نتایج حاصل از مداخله آموزشی، از بیمار استاندارد شده و پرسش‌نامه‌های تکمیل شده توسط دانشجویان استفاده گردید. داده‌ها با استفاده از تعداد و درصد و میانگین و انحراف معیار و آزمون‌های ANOVA و Independent t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: قبل از مداخله، دو گروه از نظر متغیرهای دموگرافیک مشابه و قابل مقایسه بودند. بعد از مداخله، تفاوت معنی‌داری بین میانگین حساسیت درک شده (001/0 > P) و شدت درک شده (002/0 = P) دو گروه وجود داشت. میانگین سازه‌های موانع درک شده و منافع درک شده در دو گروه معنی‌دار بود (001/0 > P). همچنین، سازه‌های خودکارامدی و راهنماهایی برای عمل، سه ماه پس از آموزش تفاوت معنی‌داری را نشان داد (001/0 > P). نتیجه‌گیری: آموزش مبتنی بر مدل اعتقاد بهداشتی، بر آموزش و تقویت حس همدلی دانشجویان رشته پزشکی مؤثر بود. توصیه می‌شود با ارایه آموزش در زمینه مهارت‌های همدلی، گامی در جهت افزایش رضایتمندی بیماران و ارتقای پیامدهای بهداشتی و همچنین، افزایش رضایتمندی شغلی پزشکان برداشته شود.